Friday 11 Mehr 99
- کارگردانان: Lilly Wachowski, Lana Wachowski
یکی از مهمترین سری فیلمهای معناگرا، فلسفی، و آخرالزمانیه که اگر ندیدید، فکر میکنم بهتره از دستش ندید.
من نقد و بررسیش رو از تلویزیون دیده بودم و جاهای مختلفی هم دیدم که به برخی نکات توی این فیلم اشاره میشه. در واقع یک منبع بزرگ ارجاع فلسفیه و منبع الهام بسیاری از آثار دیگه هم هست.
تعاریف، ساختار، روایت و معنایی داره که منحصر به خودشه.
درباره اش ساعتها میشه حرف زد...
سه قسمته و فیلم فوق العاده زیبائیه.
+ البته خودش برگرفته از سینمای عآبودانه، که عینک دودی و تیپ مشکی رکن اصلیشون بوده! D: [هاها خدایی چه کاری بود آخه وسط فضای نرم افزار عینک میزدن! فکر کنم میخواستن روح حرکات چشم رو از تصویر بگیرن... با اینحال، خودمونیم اون موقع فکر میکردن خیلی خفنه ولی خیلی ضایع بوده این حرکت D:] ...
++ ولک ول کن باوشونو.. کوکا سی تیپشون! او وِیییی... :)))
بعد نوشت:
- کارگردان: Lana Wachowski
تنها نکته ی مثبتش، خاطره بازی با نئو و ترینیتی بود. فقط همین! نامردا. چه کردن با این فیلم. الآن که دیدم اسم کارگردان، همونه، واقعا حیرت زده شدم. یعنی خودتون نمیدونستین چی ساختین؟ پس چرا اینطوری گند زدین بهش؟ :)
چند تا بعد داشت که میتونست نقطه ی امیدی باشه که روش کار کنن. اما خیلی خام و بیخود رها شد: