Nature

ژانر معناگرا، روان شناسی، ترسناک

یکی از آثار معروف پر از ارجاعات روانشناسی و جامعه شناسی.

یک روانشناسِ قاتل زنجیره ای خطرناک داریم، و یک قاتل زنجیره ای که پوست قربانیانش رو جدا میکنه، و یک خانم دکتر روانشناس که در مکالمه با اولی، سعی در یافتنِ دومی داره!...

بسیاری از عناصر بکار رفته در این فیلم، از جمله فضای مخوف مکالمه بین یک زندانیِ باهوش و خطرناک، با فردی در بیرون سلول، مورد ارجاع یا اشاره، یا بازسازی شده در خیلی از فیلمهاست که بنظر میاد از این فیلم الهام گرفته ان...

اثر مهمیه ولی خب خیلی دیدنش لذتبخش نیست لزوماً.

+ بنظر من، کارهایی که با الهام گیری ازش ساخته شدن، بعضاً بهترن و قدیمی بودن ترفندهاش در مقایسه با اونها، کمی بیشتر به چشم میاد.

++ ارجاعات جامعه شناسانه اش بنظرم پر رنگ تر از روان شناسانه اشه.

یک فیلم کمدی درام خانوادگی که تلویزیون هزاران بار در اعیاد مختلف پخشش کرده! :)

برای دیدن با خانواده جالبه. مامان من که خیلی خوشش اومده بود :)

ماجرای یک خانم رئیس مغروره، که بخاطر انجام یکسری امور اداریش (دقیقا یادم نیست) برای اینکه امتیازات مالیش رو از دست نده مجبور بود که متأهل باشه و بنابراین خیلی بطور ناگهانی، کارمندش رو بعنوان نامزدش معرفی میکنه!...

+ و طبق معمول ایرانی ها هم ازش کپی ساختن که خوشبختانه حوصله نکردم ببینم :) (سوژه اش هم خداییش بیشتر شبیه فیلمهای ایرانیه ولی بهرحال این فیلم بعنوان یه فیلم خارجی، اونم با فرهنگ اونا، بامزه شده بود!)

ژانر ترسناک، کمی هم معناگرا

در لحظاتی واقعاً میتونه بترسونه. فضاش جالبه و سوژه اش هم همینطور.

تا یه مدتی رفته بود رو مخم! :)

ماجراش هم اینه که در یک شب طوفانی، یک قاتل زنجیره ای روانی کشته میشه، و همزمان، یک نوزاد هم در همون حوالی متولد میشه.

ولی نوزاد، خیلی معمولی بنظر نمیاد!...

معناگرا، معمایی، هنری، علمی-تخیلی

یکی از فیلمهای بسیار بسیار زیبا و دوست داشتنی که از دیدنش لذت بردم.

ماجرای رقابت دو شعبده باز با ترفندهایی که هر کدوم بکار میبرن و فداکاری هایی که برای حفظ حیثیتشون انجام میدن. و البته بعد، کار به یکجایی میکشه که حتی تصورش رو هم نمیشه کرد!...

اگر کسی این فیلم رو تابحال ندیده، قطعاً یکی از شاهکارها رو از دست داده! :)

به جرأت میتونم بگم یک فیلم ترسناک به معنای واقعی کلمه.

طوری که این فیلم از عنصر ترس بهره میبره، یکی از سطوح بالای کار ترسناک ساختنه. یعنی بجای اینکه یک جن از پشت دیوار بپره جلوی دوربین و شما یکه بخورید، یا شخصی قیافه ی خیلی کریهی داشته باشه، یا خون و خون ریزی بشه و همدیگه رو نصف کنن(!)؛ به «خلق موقعیتها» و «استفاده از عناصر»ی میپردازه که ناخودآگاه شما رو میترسونه.

استفاده ای هنرمندانه و «آگاهانه» از عنصر تاریکی به جای خود، و بحث «ناشناختگی» که در یک میدان وسیع در این فیلم بکار گرفته میشه؛ دو نکته ی خیلی بارز این فیلمه.

فکر کنم اولین فیلم ترسناکِ مفهومی ای بود که دیدم و امروز میدونم که چه استاندارد بالایی داشته :)